“Domy, które płaczą” Historia rodzinnego domu Jerzego Szaniawskiego, wielkiego dramaturga
Dział 14 – Wpis z cyklu: Poczet Wybitnych Postaci Polskiej Kultury – Poszukiwanie Genealogicznych Śladów
—
“Domy, które płaczą” – Historia rodzinnego domu Jerzego Szaniawskiego, przyczynek do genealogii rodziny, ku pamięci wszystkich rodzinnych domów zabranych przez Czas i Historię”
—
Uwaga od portalu: Rodzinny dom, nieważne czy chłopski, mieszczański, czy szlachecki – był ostoją najlepszych i najpiękniejszych wspomnień związanych z miejscem urodzenia, dzieciństwa, czy młodości, był miejscem, gdzie byli najbliżsi, gdzie była pamięć o przodkach, którzy z pokolenia na pokolenie przekazywali potomkom najlepsze wartości życia. Wiemy z genealogicznych badań, że wiele rodzin swoje rodzinne domy straciło, czasami ostały się tylko fotografie czy rodzinne pamiątki, ale czasem nic nie pozostało. Niech będzie ten wpis pamięci w Portalu Narodowa GA.PA poświęcony również innym rodzinnym domom, które zmiótł z ziemi czas i wiatr okrutnej wielkiej Historii – Dziękujemy Panu Robertowi Kosteckiemu za ten wpis pamięci i rodzinne wspomnienie, oraz za inne równie bezcenne opracowania genealogii Jerzego Szaniawskiego.
—
—
Powiązania mojej rodziny z rodziną Jerzego Szaniawskiego:
Małżonkowie Szaniawscy, właściciele dóbr Ochle, byli rodzicami chrzestnymi córki mojego 3xpradziada Antoniego Napoleona Kosteckiego, posesora wsi Grabowie – oto odnaleziona metryka chrztu córki z 1830 roku:
..
Z życiorysu wielkiego polskiego pisarza Jerzego Szaniawskiego, po czasach tragicznej Drugiej Wojny Światowej i nastaniu władzy Sowietów w Polsce:
“W roku 1950 Szaniawski ponownie zamieszkał w Zegrzynku, starając się zadbać o opuszczony dotąd dworek rodzinny. Duży majątek ziemski został w czasie reformy rolnej przekazany utworzonemu w Jadwisinie Zakładowi Doświadczalnemu Instytutu Ziemniaka, pozostawiając Szaniawskiemu modrzewiowy dworek, 15 ha ziemi ornej, 10 ha lasu i 5 ha sadu. Resztówka ta została obłożona gigantycznymi podatkami, tak, że pisarz wegetował w skrajnej nędzy, przeznaczając wszystkie dochody ze sprzedaży płodów rolnych na targu w Serocku na spłatę zadłużenia”.
– “Na początku lat sześćdziesiątych śmierć Wandy Natolskiej – oddanej mu gospodyni i lokatorki w dworku, bez której nie daje sobie rady z niechętnym mu otoczeniem – w tym sąsiadów, lokalnych władz i Instytutu Ziemniaka oraz z coraz większym naporem cywilizacyjnym na spokojne i dzikie dotąd tereny”.
– “We wrześniu 1977 spłonął doszczętnie dworek w Zegrzynku. Okoliczności nie są jasne”.
—
Będąc w kinie jako dziecko, przed zestawem bajek puszczono tradycyjnie “Polską Kronikę Filmową”. Pamiętam, że J. Szaniawski był w niej przedstawiony jako zdziwaczały osobnik, który nie chce porozumieć się z otoczeniem i nie może pogodzić z nową rzeczywistością.
…
Na jednej z fotografii tego wpisu: Na ruinach rodzinnego dworku pamiątkowy kamień z napisem:
RUINY DWORKU SZANIAWSKICH, W KTÓRYM URODZIŁ SIĘ, ŻYŁ I PISAŁ JERZY SZANIAWSKI
“WARTO ZADUMAĆ SIĘ NA MIEJSCU, GDZIE POWSTAŁO
TYLE DOBRZE ZNANYCH NAM SCEN – MOŻE USŁYSZYMY
SZUM FAL POWODZI I TRZASK PĘKAJĄCEGO MOSTU,
MOŻE PRZESUNIE SIĘ OBOK NAS DUCH DWÓCH TEATRÓW
I ZAŁOPOCZĄ SKRZYDŁA LATAJĄCEGO CHŁOPCA”
…
…
1. W kolejnej publikacji w Portalu Narodowa GA.PA – część genealogii rodziny Szaniawskich – Szaniawscy herbu Junosza – linia sieradzka – link:
Genealogia Rodziny Szaniawskich Herbu Junosza Linia Sieradzka
2. W kolejnej publikacji w Portalu Narodowa GA.PA – część genealogii rodziny Szaniawskich – część główna genealogii Jerzego Szaniawskiego – link:
3. W kolejnej publikacji w Portalu Narodowa GA.PA – część genealogii rodziny Szaniawskich – Szaniawscy herbu Junosza – Ziemia Łukowska- link:
…
Źródło fotografii wpisu, w tym fragmentu tekstu tego opracowania “Jerzy Szaniawski, przyczynek do genealogii, tragizm końca rodzinnego domu”: Polska Wikipedia oraz Open Polski Internet, w tym rodzinny dworek w Zegrzynku na akwareli Marii Radzimińskiej-Kędzierskiej (zbiory MBP w Zduńskiej Woli).
Pozdrawiam,
Dnia 1.11.2023 r., Robert Kostecki
0
